شعر زیبا

وقتی فرسنگ ها دور از من احساس دلتنگی کنی

قلب من روزهاست سرد شده از این عشق تقارنی

وقتی ساعت ها بعد از این روزهای تنهایی داری

ذهن من دست کشیده از توهّم های تکراری

وقتی تمام سلول هات یه آغوش امن می خوان

وقتی همه خاطره های لعنتیت به حرف میان

ترکم که می کردی نور فانوس های دریا مردن

موریانه های خیال قایق نجاتو خوردن

فرشته های دریایی منو به موج ها سپردن

امواج سهمگین وحشت منو تا مرز مرگ بردن

وقتی تمام حسرت ها به مرگ اضافت می کنن

وقتی همه غم های فلسفی کلافت می کنن

غم ها که هرچقدر می خندی احاطت می کنن

نفس ها به بوی جسد به تدریج عادت می کنن

وقتی می خوای با دیوارا حرف بزنی و ممکن نیست

وقتی تو مجرای نفس چیزی جز بغض مزمن نیست

وقتی اطرافت همه چیز اونقدر خوبه که سیر شدی

میبینی تو انتظاره اتفاق خوب پیر شدی

وقتی وجودت خالیه و از درون درد می کشی

چشمای پر اشکتو به شیشه های سرد می کشی

ترکم که می کردی نور فانوس های دریا مردن

موریانه های خیال قایق نجاتو خوردن

فرشته های دریایی منو به موج ها سپردن

امواج سهمگین وحشت منو تا مرز مرگ بردن

وقتی همه جونتو از نیاز به بوسه میدری

برای بوسیده شدن پناه به عکس ها می بری

وقتی من نیستم که روحت زیر پوستم گرم بمونه

وقتی من نیستم که روحت زیر پوستم گرم بمونه

وقتی اطرافت همه چیز اونقدر خوبه که سیر شدی

میبینی تو انتظاره اتفاق خوب پیر شدی

وقتی وجودت خالیه و از درون درد می کشی

چشمای پر اشکتو به شیشه های سرد می کشی

اتفاق خوب - هادی پاکزاد

سگ خون آلود

شخصی سگ خود را کنار رودخانه برد تخته سنگی به گردن حیوان آویخته او را در آب انداخت. حیوان بعد از تقلای کمی سنگ را از گردن خود رها کرده شناکنان به طرف رودخانه نزدیک می شود.
همان شخص دست خود را به جانب او برده و زمانی که به دسترس رسید ,ضربت شدیدی با کارد روی سر حیوان می زند. در همین ضربت پای خودش نیز لغزیده و در رودخانه می افتد هرچه مردم را به کمک می خواهد فایده ندارد. در آب فرو رفته دوباره بالا می آید و نزدیک است غرق شود. ناگاه کسی او را گرفته به طرف ساحل می کشاند، این سگ خون آلود اوست…

صادق هدایت